Saya selalu dikecewakan . Saya mudah percayakan orang . Saya selalu ditipu . Saya mengaku , saya pernah melalui semua itu . Malah , lebih teruk . Bila saya mula percayakan orang , dia mengambil kesempatan ke atas saya . Dia tinggalkan saya . Dia membuatkan saya menaruh harapan terhadap dia .
Oleh itu , sekarang saya selalu berbisik kepada diri sendiri , jangan mudah percayakan orang . Terutamanya lelaki . Lelaki suka bagi janji manis , tapi kemudian buat buat lupa janji tu . Kawan - kawan saya pun selalu cakap , jangan mudah percayakan lelaki .
Lelaki ni , kadang-kadang ego dia tinggi . Kalau dia nak satu benda tu , dia mesti dapat . Kalau tak dapat pun , dia akan cuba untuk dapatkan . Dia sanggup buat apa-apa demi mendapatkan benda yang dia nak tu , termasuk janji yang kadang-kadang tak relevant .
Saya sering dikecewakan , tengok berapa kali dah sebut . Banyak betul kan . Hm , saya nak jugak boyfie , yang boleh jaga saya siangmalam , yang boleh diharap , yang boleh dipercayai . Tapi saya takut . Saya takut terluka lagi . Saya takut dikecewakan . Saya takut bila saya dah mula percaya orang tu , dia tinggalkan saya . Saya lagi takut kalau dia tinggalkan saya sebab perempuan lain . Itulah sebab saya masih tidak mempunyai seseorang yang boleh dianggap special sekarang .
Saya nak focus dekat big exam saya , PMR . Tu pun salah satu sebab saya takde boyfie sekarang . Saya takut masalah peribadi saya mengganggu pelajaran saya . Err yang sekarang ni takde boyfie pun dah macam apa -..-
Tapi saya berharap sangat , kalau orang yang tengah tunggu saya tuu , betul - betul tunggu saya . Bukannya cakap je , tapi tak buat . Tak pun dalam tengah tunggu tu , pergi flirt orang lain . Saya nak orang tu betul - betul ikhlas dengan saya . Saya tak nak laa dia tunggu saya , sebab bet dengan kawan . (:
